Sermayenin her gözeneğinden kan damlar

Dünyada olduğu gibi Türkiye’de de kapitalistler, biriktirdikleri devasa serveti çalışarak kazandıklarını söylerler, utanmadan! Çalışarak zengin olunsaydı, kuşku yok ki dünyanın en zenginleri işçiler olur, patronlar ise ancak sokaklarda dilenirdi. İşçi sınıfının önderi Karl Marx’ın dediği gibi, birikmiş sermaye işçilerin birikmiş emeğidir, canı ve kanıdır. Her gözeneğinden kir ve kan damlamaktadır. Sermayenin tarihi, emeğin dizginsiz sömürüsünün, zorbalığın, sönen hayatların, acı ve gözyaşının tarihidir. Kapitalist, iki ayak üzerine dikilmiş sermayeden başka bir şey değildir ve onun ruhu sermayenin ruhudur. Sermaye, “insan bedeninin büyümesi, gelişmesi ve sağlıklı tutulması için gereken zamanı gasp eder. Sermaye, temiz hava alması ve güneş ışığı görmesi için gereken zamanı işçinin elinden zorla alır. Sermaye, yemek saatlerinden tırtıkladığı zamanları her fırsatta üretim sürecine katar; öyle ki, sadece bir üretim aracı durumunda bulunan işçiye, yemeği, buhar kazanına kömür, makineye yağ verir gibi verilir.” (Kapital)